Centrum Walki - Warszawa

Taekwondo

Taekwondo jest olimpijskim sportem walki, w którym rywalizuje dwóch zawodników tocząc ze sobą pojedynek, podobnie jak ma to miejsce w innych sportach walki, takich jak boks, judo czy zapasy.

Nazwę tworzą trzy słowa:

tae - oznacza system technik wykonywanych stopą

kwon - oznacza system technik wykonywanych pięścią

do - oznacza sztukę, drogę lub metodę wyrażającą osiągnięcie pewnego stanu intuicji w zachowaniu, wynikającej z doświadczenia umysłu lub ciała

Taekwondo jest więc „sztuką walki za pomocą nóg i rąk”. Stosuje się w niej uderzenia, pchnięcia, kopnięcia oraz uniki, zasłony, rzuty i dźwignie w celu obezwładnienia przeciwnika. Jest fizycznym wyrażeniem ludzkiej chęci przetrwania – wszystkie ruchy rozwinięte zostały z instynktu samozachowawczego i chęci samoobrony.

Współczesne taekwondo jest nie tylko sztuką walki, ale również niezwykle dynamicznie rozwijającą się dyscypliną sportową. Walory sportowe taekwondo oraz jego niezwykła popularność zdecydowały o włączeniu tej dyscypliny do XXIV Igrzysk Olimpijskich.

Systematyczny trening taekwondo poprawia ogólne samopoczucie i prowadzi do równowagi psychofizycznej. Kształtuje nie tylko siłę fizyczną i gibkość ciała ale również wzmacnia odporność psychiczną na stres.

Podstawowa struktura taekwondo:

Taekwondo jest jednolitym systemem walki, w skład którego wchodzą ściśle określone postawy i ruchy kształtujące każdą część ciała w sposób systematyczny i naukowo kontrolowany. Jego podstawę tworzą ćwiczenia formalne ( poomse ), walka ( kyorugi ), techniki samoobrony ( hosinsul ) oraz techniki rozbijania twardych przedmiotów ( kyokpa ).

Poomse – sztuka ruchu

Są to ćwiczenia obowiązkowe opracowane przez mistrzów taekwondo w celu przekazania wiedzy o sztuce walki oraz własnych interpretacji tej sztuki. W poomse występują harmonijne połączone wszystkie techniki obrony i ataku o wzrastającym stopniu trudności, kształtujące umiejętności walki z jednym lub wieloma przeciwnikami. Poomse stanowią podstawowy element egzaminu na kolejne stopnie szkoleniowe lub mistrzowskie.

Kyorugi – walka

Natomiast walka sędziowana ( jayu kyorugi ) podlega pewnym ścisłym regułom sportowym. Toczona w pełnym kontakcie i trwająca trzy rundy po dwie minuty wymaga od sportowca dużych umiejętności technicznych, żelaznej kondycji, błyskawicznych reakcji i olbrzymiego zaufania do własnych możliwości.

Hosinsul – sztuka samoobrony

Broniący powinien starać się odnaleźć i skutecznie zaatakować nieosłonięte punkty witalne przeciwnika. Obrona powinna odpowiadać rodzajowi ataku oraz uwzględniać warunki fizyczne broniącego w odniesieniu do warunków fizycznych atakującego.

Kyokpa – sztuka rozbić

W praktyce niemożliwe jest użycie skumulowanej siły wobec kogokolwiek bez groźby poważnego zranienia czy nawet zabicia. Dlatego wprowadzono rozbijanie desek, tłuczenie cegieł i kawałków skał jako dowodu na zdolność skutecznego koncentrowania siły w jednym punkcie.

Umiejętność rozbijania twardych przedmiotów jest najbardziej znaną i często z nimi utożsamianą częścią sztuk walki. Stało się tak za sprawą pierwszych instruktorów karate i taekwondo, którzy w licznych pokazach demonstrowali przede wszystkim rozbijanie desek, cegieł i kamieni gdyż to najłatwiej przemawiało do widzów rządnych sensacji.
Naprawdę zaś kyokpa zalicza się do najmniej praktykowanych elementów taekwondo. Właściwie nigdy się go nie trenuje. Wynika on w sposób nieunikniony z innych ćwiczeń treningowych. Nie należy przystępować do rozbić zbyt wcześnie, gdyż przy brakach w opanowaniu techniki uderzeń może się to zakończyć bolesną kontuzją.

Umiejętność rozbijania polega przede wszystkim na opanowanej do perfekcji technice i szybkości wykonania.

Instruktorzy i Trenerzy:

Artur Chmielarz - VI Dan - trener I kl. Taekwondo - nr licencji PZTO 20000035